Een van de beroemdste muziekgenres van de Franse Antillen is zouk. In het Frans Creool (Kweyol) betekent zouk feest.
De oorsprong van zouk ligt op de Franstalige Caribische eilanden Guadeloupe en Martinique. Aan de wieg van Zouk staat de band Kassav. De taal waarin gezongen wordt is dus het Frans. Als we naar het ritme kijken, zien we dat de roots liggen in muziekstijlen als soca, kompa en cadence. Uiteindelijk werd soca ook heel erg populair in Brazilie onder de naam Kizomba. Edith Lefel en Stéphane Nichols zijn twee voorbeelden van beroemde zoukartisten.
In de jaren zeventig van de vorige eeuw geeft de band Kassav gestalte aan de zoukmuziek. Het eerste album dat zij uitgeven luistert naar de naam Love and Ka Dance. Vanaf dat moment is er een nieuw muziekgenre geboren.
Met zouk wordt ook een dansvorm bedoeld. Zouk dans je als koppel. De man en de vrouw zijn tegen elkaar gedrukt. De vrouw wordt door de man vastgepakt in haar taille. De vrouw slaat haar armen om de nek van de man. De oorsprong van de dans ligt in het ritme van de dansen die worden uitgevoerd tijdens het caranaval van de Franse Antillen. Deze dansen worden ‘mas a sinjan’ genoemd hetgeen ‘masker van Saint-Jean’. Hierbij worden verschillende instrumenten bespeeld zoals koperen blaasinstrumenten, soukouss, rockgitaren en funksynthesizers. De muziekstijlen van Haiti (kompa) heeft ook een belangrijke rol gespeeld bij de ontwikkeling van zouk.
In Brazilie gingen de lambadadansers steeds meer zoukmuziek gebruiken. Dit ging ten koste van de lambadamuziek die min of meer uitstierf.