Monumenten

Op Sint Maarten zijn verschillende monumenten te bekijken en te bewonderen.

Grensmonument

Het beroemdste monument van Sint Maarten is uiteraard het grensmonument. Dit grensmonument (L’obélisque de la frontière) is hét symbool van het verdeelde Sint Maarten en staat op de grens van het noordelijke Franse deel en het zuidelijke Nederlandse deel van het eiland. Je passeert het grensmonument als je via de Union Road vanuit Nederlands Sint Maarten naar Marigot rijdt. Marigot is de hoofdstad van het Franse deel van Sint Maarten.

De oprichting van het grensmonument vormt het sluitstuk van de boeiende geschiedenis van Sint Maarten, een geschiedenis waar uiteraard zowel Nederland als Frankrijk een prominente rol in hebben gespeeld. De Fransman Robert de Lonvilliers wierp op 17 maart 1648 zijn anker uit voor de kust van Great Bay. Vervolgens gaf hij aan één van zijn officieren het bevel om de Nederlandse baas van Sint Maarten, gouverneur Martin Thomas, mede te delen dat hij voornemens was om Sint Maarten te bezetten.

De Nederlanders konden kiezen uit twee scenario’s: of op een vreedzame manier accepteren dat de Fransen Sint Maarten kwamen bezetten óf het op een confrontatie met de Fransen laten aankomen waardoor naar alle waarschijnlijkheid Sint Maarten op een gewelddadige manier zou worden bezet door de Fransen. Thomas koos eieren voor zijn geld en liet hen aan land. Op 23 maart 1648 kwam het tot een ontmoeting tussen Nederlandse en Franse officieren. Plaats van handeling van een heuvel met de naam Poincy’s Heights of Concord Mount. Op de heuvel werd een zeer belangrijke overeenkomst getekend. Een overeenkomst die bekend staat als het ‘Verdelings Verdrag’ of het ‘Verdrag van Concordia’. In het verdrag werd verklaard dat de Republiek de Zeven Verenigde Nederlanden en Frankrijk in vrede naast elkaar zouden leven en waar nodig elkaar zouden helpen.

Tijdens de ceremonie ter ondertekening van het Verdrag van Concordia waren er verschillende belangrijke mensen aanwezig: Henri de Lonvilliers, Savinien de Courpon, heer van Benevent, heer van La Tour, Luitenant David Coppins en Luitenant Pitre van Zeun Hus. Rond de effectieve verdeling van het eiland gaat een mooi verhaal de ronde. Aan de oostkant van het eiland vertrokken een Fransman en een Nederlander. De Nederlander liep langs de kust naar het zuiden en de Fransman liep langs de kust naar het noorden. De grenslijn tussen de Republiek de Zeven Verenigde Nederlanden en Frankrijk van het eiland werd getrokken tussen het vertrekpunt aan het oostkant van het eiland en het ontmoetingspunt aan de westkant van het eiland en de twee heren!

Als je nu naar het landkaartje van Sint Maarten kijkt, valt het op dat het Franse deel bijna twee keer zo groot is als het Nederlandse deel. Het Franse deel heeft namelijk een oppervlakte van 65 km2 en het Nederlandse deel heeft een oppervlakte van 34 km2.

Over deze ongelijke verdeling gaan zogezegd mooie verhalen de ronde. Sommige bronnen vermelden dat de Fransman vals zou hebben gespeeld. Hij zou niet helemaal langs de kust hebben gelopen, maar stukken hebben afgesneden door het binnenland. Andere bronnen zeggen dat de Nederlander tijdens zijn voettocht een vrouw zou hebben ontmoet en daarmee dronken zou zijn geworden, hetgeen roet gooide in een verdere voettocht voor hem. Bij de vrede van Londen in 1816 kwam het zuidelijke deel van Sint Maarten pas echt permanent onder de hoede van Nederland. De hoofdstad van het Nederlandse deel van Sint Maarten werd Philipsburg, de hoofdstad van het Franse deel van Sint Maarten werd Marigot.