Parken

Op Sint Maarten zijn verschillende parken te bezoeken.

Emilio Wilson Park

Op 2,5 kilometer afstand ten noordwesten van Philipsburg ligt het Emilio Wilson Park. Het park ligt op de voormalige suikerplantage Golden Rock. Emilio Wilson kocht in 1954 de plantage aan en stelde vervolgens de plantage open voor het publiek. Wilson was de kleinzoon van een voormalige slaaf. In het park is een klein museum te bezoeken. Het museum vertelt het verhaal van het slavenbestaan op Sint Maarten. In het park vinden regelmatig evenementen plaats, bovendien is het een geweldige plek om te picknicken.

Emilio Wilson

Toen Emilio Wilson ooit op televisie werd gevraagd waarom hij zijn land niet aan buitenlandse ontwikkelaars verkocht en miljoenen dollars kon opstrijken, antwoordde hij dat het land tot Sint Maarten behoorde. Hij leefde op een traditionele manier’, aldus Rueben Thompson, lid van de raad van de Stichting Emilio Wilson Estate en van DCNA. ‘Hij heeft onze cultuur en onze tradities gerespecteerd.’

Emilio Wilson maakte het duidelijk dat hij wilde dat zijn landgoed als natuurgebied wordt behouden voor de mensen van het Caribische eiland. De overheid’s inzet deze maand om 91 hectare van het Emilio Wilson Estate te kopen is de volgende stap in dat proces. ‘We hebben behoefte aan een plek om mensen te kunnen genieten van groene open ruimten,’ zei Thompson, ‘om te leren over onze cultuur en ons erfgoed.’ Thompson zei dat Emilio Wilson zijn land als die ruimte voor ogen had.

Volgens interviews is onderzoek van Mathias S. Voges, Emilio Johan Wilson, op 28 augustus 1911 in Santo Domingo geboren aan Marie Victorine Wilson van Sint Maarten en John Nathaniel Molineaux van Tortola BVI. Emilio, of Milio, zoals hij bekend was met vrienden, verhuisde vroeger naar Sint Maarten en hij woonde de openbare school in Little Bay bij voordat hij over 1920 naar de Oranje School in Philipsburg ging.

Op 16-jarige leeftijd begon Emilio Wilson in een kleermaker in Philipsburg. Na enkele jaren als kleermaker te hebben, stopte hij en vond houthakken om houtskool te maken en rotsen te verzamelen voor de bouw. In 1929 werkte de familie van Romondt-Rodenhuis Emilio als wachter bij hun Industrie en Golden Rock landgoed in het Nederlands Cul de Sac. Emilio begon al snel melk, boter en rundvlees te leveren aan mensen in Philipsburg en de omliggende gebieden.

Op 10 augustus 1954 kocht Emilio Wilson het landgoed uit de familie Romondt-Rodenhuis voor 25.000 gulden, waarna de familie het Bovenwindse eiland verliet. Emilio Wilson werkte vervolgens als verkoper in de supermarkt van Van Romondt en later voor Charles T. Vlaun en Chester Wathey. In zijn leven bleef Emilio Wilson zijn land intact en in relatief dezelfde staat als eeuwenlang. Hij heeft niemand toegestaan ​​om de vele ruïnes op het terrein te vernietigen of op het landgoed te bouwen.

Hij was een royale man. Emilio Wilson had meer dan 80 kleinkinderen en tenminste 10 kinderen, van wie niemand zelf was. Hij was bekend om zijn bereidheid om hulpbehoevenden te helpen, waardoor een tentendorp op zijn eigendom voor de slachtoffers van orkaan Luis werd opgeroepen en het onroerend goed zou kunnen gebruiken voor sociale en agrarische projecten. Tussen de jaren 1960 en 1990 liet hij het land gebruiken voor het zoeken van paaseieren en kinderfeestjes.

Emilio Wilson hield van Sint Maarten en zijn natuurlijke en culturele erfgoed en gaf zijn wens bekend dat het landgoed beschermd wordt tegen verdere bouwontwikkeling. Tal van lokale organisaties, waaronder de Stichting Emilio Wilson Estate, Stichting St Maarten Nature and DCNA, werken al jaren samen om te verzekeren dat Emilio’s erfenis aan de mensen van Sint Maarten wordt beschermd en beheerd voor deze generatie en voor de komende generaties. ’Ik geloof dat hij een visionair was,’ zei Thompson. ‘Hij realiseerde zich dat Sint Maarten overontwikkeld werd en dat we een plek voor ons nodig hadden om als mensen te leren over ons erfgoed.’